Van Kota Kinabalu naar Sakau.

27-10-2011 in Kota Kinabalu, met de bus eerst een tour door de stad, we starten bij de trots van de stad, hun hoogste toren, neergezet door de Saba foundation. Daarna gaan we door naar Monsiopad cultural Village, Monsiopad was een held voor de lokale stam, hij verzamelde 42 schedels door evenzoveel leden van een vijandige stam te doden.
Daarna een rondleiding door het dorp, om te zien hoe ze leefden, aten en slapen, we gaan ook nog even kijken naar de lokale dansen, waar we ook mee mochten doen, mee dansen dus tussen 2 heen en weer bewegende bamboe stoken, dat kostte dus enkels, want ze gingen steeds sneller.Nog even naar de schedels van onze held gekeken, het waren er nu nog maar 34.
Even lunchen, dan naar de staats moskee, en van daaruit naar het museum van Sabah, hier wat lokale geschiedenis gekeken, en dan naar de Filipijnse markt, alleen maar rotzooi dus. Nu hebben we de rest van de middag vrij om langs de haven te lopen en te shoppen in de Plaza's. Het is hier bloed verziekend heet, en het valt een beetje tegen, dus met de taxi naar het hotel, en wat blijkt naast het hotel is een plaza, net zo groot als alle plaza's samen in de stad. We hebben hier in een Amerikaans eethuis de avondmaaltijd gebruikt.

28-10-2011, om 4:00 uur opstaan, want we moeten met het vliegtuig van 7:00 uur vertrekken naar Sandakan.
In Sandakan aangekomen, worden we in de bus geladen met onze uitgebreide handbagage, de koffer wordt weer in de storage gezet.
We rijden eerst naar Sepilok, een Oran Utang opvangcentrum, waar de opgevangen moederloze baby Oran utangs, eerst op krachten worden gebracht, en daarna met behulp van een oudere buddy Oran Utang, langzaam wordt geleerd om weer in het wild te leven, om dan wanneer ze zover zijn, ook weer in het oerwoud terug worden geplaatst.
We krijgen eerst een video te zien, over de manier van werken, en gaan daarna wandelen naar het voederplatform, om de
orans weer op de foto te zetten. De makaken hebben dit ook door en zitten samen met de mensen te wachten tot de rangers met de voedertrog verschijnen, De Oran Utangs komen nu ook, en gaan rustig bij de rangers, hun voorkeurseten uit het mandje selecteren, de makaken, intussen proberen op sneaky wijze ook een banaantje mee te pikken, geeft wel wat koddige taferelen.
Hierna, weer in de bus, een half uurtje rijden, en we worden in een soort speedboot geladen.Een anderhalf uur scheuren, aan de lunch, en weer anderhalf uur in de raceboot, en dan arriveren we in onze lodge in Sakau. We hebben een uur om uit te rusten, we gaan weer de boot in, deze vaart niet zo hart want het is de bedoeling om dieren te spotten.
Hoe die gidsen het voor mekaar krijgen om die dieren te ontdekken is mij een raadsel, maar ze vinden elk slangetje, vogeltje , en uiteraard ook weer de neusapen, best moeilijk fotograferen, want ze zitten altijd hoog in de bomen.
We varen terug, gaan na het omkleden en opfrissen aan het diner. We mogen aan het diner alleen verschijnen in de jurk (sarong) die ze in de hut voor ons hebben klaargelegd. Na het eten nog even nababbelen, en dan naar bed, het was ook best wel een lange dag.
De volgende dag om half acht weer de boot in om nog wat dieren te gaan spotten, deze tocht had nog betere resultaten, we zagen weer schitterende flora en fauna, wat we uiteraard probeerden te schieten, en op de terugweg zagen we ook nog eens een krokodil. Hierna moesten we onze tijd maar een beetje zelf vullen, want de volgende boottocht was om half 4 s'middags.
Dit was echt een tocht met verrassingen, we waren nog geen 10 minuten onderweg, en kregen een tropische verrassing in de vorm van een enorme stortbui. De regen was nog maar net voorbij of de gidsen wezen ons op 2 wilde Oran Utangs in de bomen met een bananenblad boven hun kop als een soort paraplu. Deze waren dus echies in de wildernis. We varen verder, en de gids vertelt ons dat we op zoek gaan naar dwerg olifanten, dit zijn de zogenaamde pygmee olifanten, en ze worden maximaal een anderhalve meter hoog. Ik wist niet eens dat er olifanten op Borneo voorkwamen laat staan kabouterolifanten. De gids ziet sporen, en besluit te wachten of de olifanten te voorschijn komen, dus niet natuurlijk, we varen weg om op een andere plaats de olifanten te bekijken, en je gelooft het of niet, een 10 minuten verderop staat een kudde mini olifanten de begroeiing te slopen, dus knallen maar met het fototoestel, ze bestaan dus echt. Het wordt te donker, dus we moeten weer terug naar het resort. De motor valt nu elke keer uit en de gids vertelt ons dat de boot een rotte bougie heeft, dus ieder keer bougie schoonmaken, stukje varen, dan weer bougie schoonmaken, en zo sukkelen we naar de lodge.
Al met al een geweldige dag , met leuke verrassingen, die een oerwoud kan geven.
Zondag weer vroeg op, en dan gaan de belevenissen weer verder in Kuala Lumpur.