Door het centrum van de Vietnamoorlog, naar Hué.

Vrijdag 17 oktober 2014.
Ik kom nog even terug op gisteren, met name gisteren avond, om de sfeer in de groep aan te geven. We waren gisteren vrij om te eten waar we wilden, wij hadden geen zin meer om in de stad te gaan lopen zoeken naar een restaurant en besloten in het hotel te eten. We gingen naar beneden, komen een ander stel tegen, die weer met 4 anderen hadden afgesproken om bij het zwembad te eten, deze vroegen of we ook daar wilden eten, dat wilden wij wel, en we liepen mee naar het zwembad. De bediening zetten tafels en stoelen voor ons klaar voor 8 personen, terwijl wij gaan zitten komen er weer 2 aan, en voor we het wisten was de club weer compleet aan het zwembad. Na het eten nog even aan het dansen geweest op de muziek van een Vietnamese coverband. Daarna dus weer bezweet naar bed. Maar goed weer terug naar vandaag, om 06:00 uur op, en om 07:30 uur onderweg met de bus naar een ingelaste excursie, we gaan naar de Vietcong tunnels in Vinh Moc. Dit tunnelstelsel is ontstaan omdat dit vissersdorp een ligging had waar de meeste bombardementen van de Amerikanen plaats hadden. De vissers verplaatsten hun dorp ondergronds, eerst op 10 meter diepte, toen op 12 meter, uiteindelijk toen de Amerikanen ook dieptebommen wierpen naar 23 meter. Het werd een tunnelsysteem wat ook door de Vietcong soldaten werd gebruikt, het tunnelsysteem liep tot over de grens met Laos. We hebben foto's gezien van het gebied, en het leek wel een maanlandschap, er stond niets meer overeind en er was ook geen begroeiing meer door bombardementen met "agent orange". Een wonder hoe deze mensen overleefden. We arriveren bij het tunnelsysteem, en we lopen naar de ingang, welke intussen wel was aangepast om grotere personen ook toegang te geven tot de tunnels, we lopen naar binnen door de smalle ingang, en met een trap dalen we tot 12 meter onder de grond, we lopen een deel van de tunnel naar de zee, die ook voor de goede ventilatie verantwoordelijk is in de tunnels. We passeren een "hospitaaltje"een kleine zij ruimte waar een aantal gewonde soldaten verzorgd kunnen worden, in deze ruimte zijn ook nog 17 baby's de wereld in geholpen. We komen bij de zee uitgang, en lopen de trappen weer omhoog, om van het uitzicht op zee te genieten. Hierna weer terug de tunnel in om dan aan de landkant weer uit de tunnel te komen. Na dit bezoek rijden we naar de door Mc Namara uitgeroepen DMZ zone (gedemilitariseerde zone), dit is het riviertje Ben Hai, met daarover de nagebouwde brug uit de Vietnamoorlog. We gaan eerst naar een museum, met foto's van dit gebied,en het monument wat erbij hoort, er zijn in dit smalste stukje Vietnam waar we vandaag ook komen iets van 58 ton bommen door de Amerikanen neergegooid, bommen die varieerden van dieptebommen, clusterbommen, brandbommen en bommen met het "orange agent ontbladeringsmiddelen, waardoor tot op heden nog steeds kinderen worden geboren met genetische afwijkingen. We lopen de brug over, en zijn aan de overkant in Zuid-Vietnam. Hier stappen we in de bus en rijden naar de stad Hué, welke de keizerlijke hoofdstad wat van 1802 tot en met 1945, toen de dertiende keizer troonsafstand moest doen. We bezoeken daar de Citadel, waarin de Verboden Stad ligt, een kleinere kopie van de Verboden Stad in Beijing. Hier kunnen we even vrij rondwandelen, waarna we weer verder met de bus rijden naar de Thien Mu Pagode, welke de Pagode is van de Keizers. Na dit bezoek stappen we onderaan de Pagode in een Drakenboot, die ons over de Parfumrivier terug vaart naar de stad Hué. Daar gaan we eerst dineren, waarna de bus ons naar het hotel brengt. Vandaag was het afwisselend regenachtig, en zonnig, en heel erg benauwd, dus we konden ons wel uitwringen in het hotel. We zijn nu officieel ook in de tropen, dus lekker douchen, en dan naar bed want we moeten morgen weer om 06:00 uur opstaan.