Beklimming van de Grote Muur.

Vandaag is het zover, we rijden om acht uur weg, naar de Grote muur. We zitten al snel in de file, want ik denk dat iedereen vandaag de muur gaat bezoeken. Ergens om half twaalf bereiken we het terrein van de muur, we staan ook daar vast, en besluiten, het laatste stuk te gaan lopen. Na 20 minuten lopen, staan we bij de broodjeswinkel van Subway, dit wordt het punt waar we om half drie weer moeten verzamelen. We lopen naar de stoeltjeslift, want daarmee worden we naar boven gebracht. We stappen in, zonder ski's, want met ski's is het de laatste keer dat we in zo'n lift hebben gezeten. We zijn in een kwartiertje boven, en zien de muur in volle glorie. Het is vandaag schitterend weer, en er is geen smog, waardoor we een uitstekend uitzicht hebben op de muur. Deze is natuurlijk middeleeuws gebouwd, waardoor het beklimmen van de trappen, en de temperatuur best wel zwaar is. We lopen nog wat trappen, van huisje naar huisje, maar dan stijgt de trap zo steil omhoog, dat we besluiten om te keren. De muur is verder overal hetzelfde, er zijn genoeg foto's genomen, dus we kunnen langzaam terug lopen. We komen weer bij de kabelbaan en gaan weer naar beneden. Beneden aangekomen, gaan we een bakje koffie drinken, na de koffie lopen we verder naar beneden, langs alle souvenirs kramen, tot we bij de Subway komen waar we zouden verzamelen. We hebben alle tijd dus eten we daar een broodje, met wat te drinken erbij. Langzaam komt iedereen binnen druppelen, en om half drie lopen we naar de bus. We rijden met de bus naar beneden, en lopen gigantisch vast in de file, na wat kilometers blijkt wat de oorzaak is, er staan twee auto's tegen elkaar en de wielen zijn er onder vandaan gereden. Het overige verkeer probeert er aan alle kanten omheen te komen en zetten de boel vast. Gert, Hans, Peter, en Henk gaan het even regelen, en verdomd de Chinezen luisteren, en schuiven in, er komt wat ruimte voor de bus, maar niet genoeg, dus alle kissebis begint weer opnieuw, uiteindelijk worden er 2 palen en een boom uit de grond gerukt , en de bus kan er langs. We kunnen weer een eindje rijden, totdat een paar zogenaamd slimme chinezen zien dat er wat ruimte is gekomen en proberen in te halen waardoor we weer vast komen te staan, Gert een behoorlijk forse man gaat naar buiten, begint de chinezen in het Nederlands uit te schelden, om terug in de rij te gaan, hij wil dit niet, en we stappen uit en doen alsof we hem opzij willen tillen, dit wordt de chineest te gortig en hij rijdt alsnog weer terug in de rij. De politie staat er bij te kijken, en de agent vindt het wel best zoals er ruimte werd gemaakt. We kunnen weer verder, zonder als te veel opstoppingen. De file krijgen we weer wanneer we Peking weer in rijden. We zijn uiteindelijk om half zes weer bij het hotel, voor velen geen vrij te besteden middag, en wij zouden s 'middags nog naar de Kung Fu show gaan, dit wordt nu dus half zeven. We drinken op de kamer nog een bakje koffie, en om half zeven gaan we met Steven, onze Chinese gids naar de show. We nemen de metro, rijden 6 stations mee, en we moeten nog een stuk met de lokale stadsbus. We bereiken net op tijd het theater, want de show begint vrijwel direct, het is een theatershow, met acrobatiek, dans en stunts, veel lichteffecten, heel spectaculair en er wordt zowaar in het Engels het verhaal verteld. Na de show gaan we eerst weer met de bus, tot aan een winkelcentrum, bij de Mac Donalds eten we nog gauw wat, en gaan weer verder met de metro, als we uitstappen, moeten we nog een stukje lopen, en we zijn weer bij het hotel. Zo is het uiteindelijk nog een lange en enerverende dag geworden, morgen nog een dag Peking, en dan is de vakantie afgelopen.