Bezoek Zomerpaleis, en per fiets door de Hutongs.

Vandaag weer wat vroeger op, want we gaan naar het zomerpaleis. We willen er bijtijds zijn in verband met de verwachte drukte.
Tijdens de bustocht naar het zomerpaleis passeren we het Olympisch terrein van de Olympische Spelen in 2008, en zien het Vogelnest, en de Watercube in het voorbij gaan. Het verkeer werkt mee en in een klein half uur, staan we bij het Zomerpaleis. We gaan naar binnen en zijn weer niet de enige toeristen, het wemelt er weer van de chinezen. Het enige wat je waarschijnlijk in China kan fotograferen, zonder dat er Chinezen op staan is waarschijnlijk de zon, al verdenk ik ze ervan dat als je dat doet dat er wel weer een Chinees, net de lucht in springt als je afdrukt. Het is een schitteren aangelegd park met een groot kunstmatig meer. In het meer ligt een gigantische gele bad-eend van de Nederlandse kunstenaar Florentijn Hofman, het ding is 17 meter groot. We lopen langs een aantal idyllische paviljoens, hier gaat het nog wel qua drukte. Maar dan komen we op de promenade, daar belanden we in de schuifel zone, en voetje voor voetje komen we bij de drakenboten, die ons over het meer moeten brengen. Eerst drinken we nog een bakje koffie, en dan gaan we naar de rij voor de boot. Het zijn grote boten, en bij de derde boot kunnen wij ook aan boord. We varen naar de andere kant van het meer, en we moeten ons door een menigte wringen om bij een uitgang te komen. We bereiken de uitgang en lopen naar de bus. De volgende stop is een parelwinkel. Ze laten zien hoe een parel uit een schelp wordt gewurmd, en alle dames van de ploeg krijgen zo'n stukje schelpvervuiling. Daarna worden we naar de winkel gebracht, uiteraard om wat te kopen. Na de parelwinkel gaan we eten, weer de lokale ronddraaiende tafelplaat gevuld met allerlei lekkers, intussen kan ik ook met stokjes eten. Na het eten een bezoek aan de Hutongs, een hutong is ommuurd en bestaat uit nauwe straatjes, waaraan kleine huizen staan, meestal slechts 1 woonlaag hoog. Dit type woonwijk bestaat al 700 jaar en is ontstaan na de komst van Djenghis Khan. Het ziet er armoedig uit, maar omdat in Peking de metro er stopt, er ziekenhuizen zijn gebouwd, en andere verbeteringen aan de infrastructuur, en de woningen geplaatst zijn op de lijst van Unesco, zijn deze woningen 30.000.000 Euro waard. Het is al gezegd, een woonlaag, verkopen deze mensen, dan moeten ze ook in een appartementenflat gaan wonen, daar er in Peking geen lage woningen meer mogen worden gebouwd. We gaan met de fiets, een riksja zoals we ook in Indonesië hebben gehad, en fietsen door de Hutong. We stoppen bij de lokale markt, en daarna nog een bezoekje bij een lokale familie. We kunnen ook nog de drumtoren bezoeken, maar iedereen heeft het wel gehad met trappenlopen, dus we worden bij de bus afgezet en gaan naar het hotel. Daar kunnen we ons even opfrissen, om vervolgens naar de acrobatenshow te gaan. Een geweldige show, en weer verschillend aan de Kung Fu show van gisteravond. Na de show gaan we Pekingeend eten, een heerlijke maaltijd, met als hoogtepunt 3 eenden die aan tafel worden klaargemaakt, en die je in een wrap of met een broodje kan eten. Het is lekker gezellig, ook door de alcohol die genuttigd wordt, met name het lokale vuurwater van 40 tot 60%, war ruim geschonken wordt. Dit is tevens het afscheid van China, morgen vliegen we weer naar huis. Het is een geweldige reis geweest, mede door de fijne groep mensen waarmee we door dit grote land hebben getoerd, maar ja aan alles komt een eind. In de hotelbar nog een laatste drankje met elkaar genomen, en dan naar bed, morgen weer vroeg op om naar huis te gaan.