Omgeving van Tsedang verkennen.

Omgeving van Tsedang verkennen.

Vandaag vertrekken we om half negen, en rijden met de bus naar de Yarlong River, hier moeten we met de pont overvaren naar de andere oever. Het is schitterend weer, en we moeten ons op deze hoogte tegen de zon beschermen, zo hup met de pet en het vet, we kunnen varen. De veerman heeft wat moeite om zijn motor aan de praat te krijgen, maar uiteindelijk kunnen we dan. Hakkepuffend varen we af, en we kunnen weer genieten van schitterende vergezichten, met weerspiegelingen in het water. We tuffen zo een uur en uiteindelijk zijn we aan de overkant, daar stappen we over op de lokale bus, en worden over een weg waarmee ze nog bezig zijn, honkerdebonkend naar onze bestemming gebracht. De bestemming is het Sameye klooster, dit was het eerste klooster wat rond 799 in Tibet werd gebouwd. We bereiken het klooster en kunnen de poort door, daar kunnen we rustig fotograferen en gefotografeerd worden, de monniken fotograferen ons met hun I-pads, of Nikon camera's. Als je vraagt of dit normaal is, krijg je als antwoord, "ja dit mag, als je er maar geen waarde aan hecht". We lopen het klooster in, en het eerste wat je ziet is dat ze hun dagomzet zitten te tellen. OK, dat verder terzijde we gaan het klooster in, en je mag er fotograferen, dat kost je 40 remindi (Chinese Yuan) ongeveer 4,80 Euro, wil je boven fotograferen, nog eens 20 remindi, waar betalen ze hun er niet aangehechte apparatuur van. Het klooster ziet er leuk uit, en we zullen de beelden nog vaker zien. We gaan lunchen in het restaurant van het klooster, daarna ga ik buiten wat mensen en monniken fotograferen, midden op het plein staan ze vlierbessen te roken, en ze stikken zowat de dievenmoord. Het is weer tijd voor de terugweg over de bolderbaan, en stappen weer op de boot en varen relaxed weer terug. We stappen in onze eigen bus en rijden naar het paleis van de koning waarvan we ook zijn tombe hebben gezien, het Yumbu Lhakang paleis van Koning Songtsen Gampo, en zijn opvolgers. Ja hoor weer trappen, en niet zo weinig ook, voorlopig hebben we die genoeg genomen, en kiezen we voor een ritje op een paard. Ik heb nog nooit op een paard gezeten, dus rijd ik stuiterend op de rug omhoog. Als we boven zijn zie ik wel hoe ik weer naar beneden ga, maar ik vond het wel een leuke ervaring, en ik was niet moe. Het laatste stukje trappen naar en in het paleis moeten we zelf doen, en dat weten we wel weer, de hoogte is toch wel wennen. Het is een leuk paleisje, maar ook dit ziet er weer uit al een klooster, dezelfde Boeddha's. Na het bezoek nog wat foto's van de omgeving, en we kunnen weer naar beneden, ik heb geen zin om weer zonder zuurstof te zitten, dus we nemen weer het paardje. Weer terug naar Tsedang, dineren, en slapen. Tibet is een schitterend mooi land, en in Tsedang is het lekker rustig. Volgens Laurens, hebben we geluk, want er zijn vele Europese landen, waarvan de toeristen niet worden toegelaten, en het valt inderdaad op dat wij de enige buitenlanders zijn.